"Go Slow" στο Caye Caulker, τον μικρό παράδεισο της Καραϊβικής, στην Μπελίσε

"Go Slow" το σύνθημα των ντόπιων στον μικρό παράδεισο της Καραϊβικής στα ανοιχτά της Μπελίσε, της μικρής χώρας που αγκαλιάζεται από το Μεξικό και την Γουατεμάλα, στην Κεντρική Αμερική.

Κι εμείς με ένα ταχύπλοο φύγαμε ένα πρωινό του Μάρτη, από τις αποβάθρες κοντά στη γέφυρα Swing στην Belize City, για χαλάρωση μιας μέρας στον μικρό παράδεισο.

Καθόλου τυχαία η επιλογή αφού το σύνθημα των ντόπιων συνέπιπτε με την ανάγκη μας για χαλάρωση, σε αντίθεση με το τουριστικό Ambergris Caye με το πολύβουο San Pedro. Τα δύο νησάκια είναι τα πλέον δημοφιλή στα ανοικτά των ακτών της Μπελίσε στην Καραϊβική Θάλασσα

Στα 20 μίλια και σε μια ώρα, αποβίβαση στο νησάκι και πέραν του υπέροχου φίλου μας του γλάρου στην υποδοχή, σε δευτερόλεπτα, και πριν ολοκληρωθεί η αποβίβαση, άνοιξαν και οι ουρανοί για την υποδοχή!! Το διπλανό στην προβλήτα, υποτυπώδες, πασσαλόπηκτο στην θάλασσα μπαράκι, μας γλύτωσε από την τροπική καταιγίδα, και οι πρώτες εικόνες του νησιού μέσα στην μαύρη μαυρίλα, οι φοίνικες στο έλεος της.

Κουκκίδα στον χάρτη το ασβεστολιθικό κοραλλιογενές νησάκι, με μήκος 8,20 χιλιόμετρα (βορρά προς νότο) και πλάτος 1,60 (ανατολικά προς δυτικά). Μια στενή πλωτή οδό γνωστή ως Split χωρίζει το νησί στα δύο. Μερικοί άνθρωποι δηλώνουν ότι το Split δημιουργήθηκε από τον τυφώνα Hattie το 1961 που κατέστρεψε την Belize City, όμως αυτό είναι ένας μύθος.

Ο τυφώνας Hattie κτύπησε το νησί αφήνοντας 13 νεκρούς στο σχολείο-καταφύγιο, όπως τελευταία και τουλάχιστον άλλοι τέσσερις μεγάλοι τυφώνες - με πιο πρόσφατο τον τυφώνα Keith το 2000- κατέστρεψαν το νησί που έχει max υψόμετρο τα 2,40 μέτρα! Σε μια ώρα απόσταση η στην Great Blue Hole, ίσως ο πιο διάσημος χώρος κατάδυσης στην Μπελίσε με πολλά ψάρια, καρχαρίες και κοράλλια.

Η καταιγίδα υποχώρησε και βγαίνοντας από το μπαράκι είδαμε μπροστά μας την ρηχή λιμνοθάλασσα με βάθος από 0,15 έως 4,30 μέτρων και στο βάθος, στο 1 μίλι, το Belize Barrier Reef, με τα κύματα να σπάζουν πάνω του.

Και η εξερεύνηση άρχισε από την Front Street, τον ένας από τους 3 αμμώδεις δρόμους του νησιού, που τρέχει στην ανατολική ακτή, η Back Street τρέχει κατά μήκος της δυτικής ακτής και η Middle Street ακριβώς εκεί που θα την περιμένατε. Η Front Street είναι ο πιο πολυσύχναστος και διαθέτει την συντριπτική πλειοψηφία των σημείων ενδιαφέροντος για έναν επισκέπτη.

Υπάρχουν ελάχιστα αυτοκίνητα στο νησί, οπότε η μετακίνηση γίνεται με καροτσάκια του γκολφ, ποδήλατα ή με τα πόδια. Το μόνο σήμα κυκλοφορίας στο νησί δίνει οδηγίες στα καροτσάκια και τα ποδήλατα του γκολφ να «πάνε αργά», μια οδηγία που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη!

Περπατώντας, σε 30 λεπτά, είχα γυρίσει όλο το Caye Caulker Village των 1300 κατοίκων, με τις τοπικές πολιτισμικές επιρροές των Mestizo, Garifuna και Creole. Ίσως η χαλαρή στάση οφείλεται εν μέρει στην ισχυρή κρεολική παρουσία στο νησί, η οποία πάλλεται σε ένα κλασικό ρυθμό reggae και της μικρής κοινότητας Rastafarians.

Τα κτίσματα, ξύλινα επί το πλείστον, πασσαλόπηκτα πάνω στη άμμο, πολύχρωμα, σε απόλυτη αναρχία, με τις αυλές χώρο αποθήκευσης, οτιδήποτε χρήσιμου και άχρηστου, οριοθετημένες και προστατευμένες πάντα με ξύλινη περίφραξη

Παντού στην Middle Street μικρομάγαζα και πάγκοι με χειροτεχνήματα αλλά και αρκετά μικρούλικα Beauty Salon !!

Μικρά και μεγαλύτερα ξενοδοχεία παντού, τουρίστες όλων των ηλικιών και των εισοδημάτων έχουν αρχίσει να εκτιμούν τη μοναδική ατμόσφαιρα του νησιού.

Το Caye Caulker είναι ένας δημοφιλής προορισμός για δύτες για καταδύσεις στο Barrier Reef και στην Great Blue Hole, ψαράδες και τουρίστες που θέλουν απλά να χαλαρώσουν στο νησί σε προσιτές τιμές. Αν και στο παρελθόν ήταν γνωστό για την παράδοση κατασκευής πλοίων και σαν κοινότητα ψαράδων αστακού, αυτό το όμορφο νησί είναι σήμερα γνωστό περισσότερο για τις καταδύσεις αλλά και τα πάρτι και τη νυχτερινή ζωή του. Το νησί είναι πλέον κέντρο και πολλών ζωγράφων και μερικών μουσικών.

Δυστυχώς η μόνη παραλία που διαθέτει το νησί είναι η αμμώδη λευκή στο Split, καθόλου αξιόλογη κατά την γνώμη μου. Οι περισσότεροι προτιμούν τις αποβάθρες στην πλευρά των υφάλων του νησιού, όπως αυτή του The Lazy Lizard Bar. Και η ηλιοθεραπεία θέλει προσοχή, καθώς το νησί είναι όλο από λευκή κοραλλιογενής άμμος και το ανακλώμενο φως του ήλιου μπορεί να προκαλέσει ήπια ηλιακά εγκαύματα ακόμη και στη σκιά.

Το βόρειο τμήμα του νησιού - ένας δελεαστικός προορισμός για καγιάκ - είναι ως επί το πλείστον μαγκρόβια, τα οποία φιλοξενούν μια εκπληκτική ποικιλία πτηνών (το Caye Caulker φιλοξενεί πάνω από 120 είδη πουλιών).

Και παντού πεταμένα κοχύλια, σωροί, κοχύλια τεράστια και βέβαια η επιλογή αναμνηστικού απαραίτητη!

Το Caye Caulker διαθέτει πολλά καλά εστιατόρια που προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία επιλογών (φρέσκο αστακό και θαλασσινά, τυπικό κρεολικό κοτόπουλο, μεξικάνικο και κινέζικο φαγητό) σε λογικές τιμές. Απολαύσαμε ένα υπέροχο γεύμα με αστακό και θαλασσινά στο Rainbow, με τον απίστευτο διάκοσμο, πάνω στην θάλασσα, γλυτώνοντας και απολαμβάνοντας την δεύτερη καταιγίδα!

Αργά το απόγευμα και ώρα να αφήσουμε το τόσο γραφικό νησάκι με τους γνήσιους και πολύ φιλικούς ανθρώπους, την υπέροχη αύρα, τα φρέσκα θαλασσινά, τα γαλάζια νερά και τον φανταστικό Barrier Reef στο κατώφλι του.

Καθ’ οδόν για την Belize City, απολαμβάνοντας το μεγαλείο της δύσης του ήλιου μέσα στα βαριά σύννεφα, κάνοντας την ανασκόπηση της ημέρας, γι άλλη μια φορά διαπίστωσα την ηρεμία και γαλήνη που προσφέρει η χαλάρωση και η απλότητα!

Go Slow!!!

TOP